Woensdag was zoals altijd een speciale dag in Barcelona. Niet omdat het woensdag was, maar vanwege de datum: 11 september. Toen ik twee jaar geleden in Barcelona was voor een maand, was ik hier ook op 11 september: de Catalaanse Onafhankelijkheidsdag. Maar dat is waarschijnlijk niet zo als je denkt. Als men spreekt van Independence Day in de VS, dan bedoelt men de dag dat Amerika zijn onafhankelijkheid verkreeg. Voor Catalonië is 11 september de dag waarop ze hun onafhankelijkheid verloren aan de Borbones en onder de macht van Felipe V terecht kwamen. Als je daarover meer wilt weten, kijk dan maar hier. Ik ben geen encyclopedie aan het schrijven hier!
In Barcelona, things seem so different. For example, I know that it’s traditionally the least Spanish city, but you’d never know they had a monarchy, coming here as a tourist – as opposed to the U.K., where the Queen is probably the best-known animal, vegetable and/or mineral going when it comes to overseas visitors.
– Julie Burchill
Een ding dat het extra speciaal maakt, is dat bijna iedereen deze datum beter kent als 9/11, de dag die sommigen destijds zagen als de start van W.O.III. Twee jaar geleden was deze combinatie van twee compleet verschillende historische feiten moeilijk te omvatten voor mij, maar deze keer misschien nog meer omdat ik nu twee amerikaantjes als gastzussen heb.
Bij het avondeten kwamen de verhalen natuurlijk naar boven. Angelica vertelde dat haar vader eigenlijk naar New York had moeten verhuizen die periode om er te gaan werken in de WTC torens. Hij wilde echter niet naar New York en hij en zijn gezin verhuisden naar Washington DC. De tante van Shannon had in een van de vliegtuigen moeten zitten dat overgenomen was, maar zij had zich overslapen en haar vlucht gemist. Niemand wist waar ze was omdat alle telefoon- en internetnetwerken overbelast waren. Twee dagen lang dacht haar familie dat ze dood was. De vader van Shannon is een militair. Shannon moest naar een militaire school als kind. Die fatale dag moesten alle leerlingen in haar school beveiligd door een hele stoet tanks naar huis worden gebracht. Interessante verhalen, zeker als je ze recht uit de bron te horen krijgt. Ze werden allebei heel emotioneel…
Die avond ben ik nog maar eens naar een couchsurfing meeting gegaan. Het was heel vreemd om op deze avond in Barcelona rond te lopen. In vergelijking met andere avonden zou je kunnen zeggen dat er niemand op straat was. Geen voetgangers, fietsers, brommers, auto’s… Maar de plek waar ik naartoe ging was nog drukker dan de week ervoor! Het was weer een gezellige avond, maar ik ben niet lang gebleven.
Donderdag ben ik naar Figueres gegaan. Ik had een lift gevonden en zou met de trein terugkomen. Patrick, mijn driver, ging die dag samen met zijn moeder naar Parijs voor een weekje. Hij is een Fransman die in Barcelona woont en werkt. Zijn moeder is een Argentijnse die als kind enkele jaren in Antwerpen heeft gewoond voor ze terug naar Argentinië is verhuisd met haar familie. Ik heb heel de weg lang – de volle 2,5u – Frans gepraat en ik heb er meer aan gehad dan tijdens mijn werk op de luchthaven! Patrick heeft voor mij een kleine omweg gedaan, zodat we niet de normale snelweg richting de Franse grens namen, maar de andere, door toeristen minder bekende route. Hierlangs passeer je verschillende landschappen (bergen, weiden, dorpjes, vulkanen…) en hij kon me overal dingen over vertellen, wat dus nog best interessant was. Hij heeft me aangeboden om me ook mee te nemen als hij volgende maand naar Andorra gaat met enkele andere mensen.
Eenmaal aangekomen in Figueres, de geboortestad van Salvador Dali, een van ’s werelds meest beroemde surrealistische schilders, had ik reuzehonger. Het was immers al bijna 15u. Ik vond een bakkerij dat nog open was tijdens de siësta en kocht twee koffiekoeken die ik op La Rambla heb opgegeten, zodat ik tegelijkertijd een eerste blik op Figueres kon werpen, dat wel een beetje een provençaalse-toscaanse look heeft, zoals je zal zien aan de foto’s die volgen.
Hieronder enkele van de meest bekende, speciale, interessante werken van Dali:
Hierna ben ik nog iets leuks tegengekomen onderweg naar de uitgang =)
Colaatje iemand?
Het enige echte Dali-esque drankautomaat
Zoals ik al zei doet Figueres me een beetje denken aan de dorpjes in Provence en Toscane. Dat provençaalse zag ik eigenlijk steeds meer naarmate ik tijdens de rit vanaf Barcelona Figueres naderde. Het was trouwens ook heel duidelijk hoe catalaansgezind de mensen in de dorpjes in een straal van 70km van Olot – een bekender dorpje in de buurt van Barcelona – zijn.
De treinrit naar huis was – om het zacht uit te drukken – onaangenaam. Ik was gekleed voor een warme dag, maar de trein was een frigo!! Toen ik een dikke twee uur later weer in Barcelona aankwam, ben ik nog nooit zo blij geweest dat het altijd stikkenswarm is op de metroperrons. De route naar huis duurde nog eens een half uur, maar tegen dat ik aankwam in El Puxtet was ik nog steeds niet volledig ontdooid. Die nacht heb ik denk ik voor de eerste keer met een dekentje geslapen. De twee nachten daarna trouwens ook. Eén van de laatste dagen zakte de temperatuur opeens met tien graden! Zomaar. Eén dag. Alle mensen die toen naar buiten zijn gegaan waren de volgende dag verkouden, haha!
Vrijdag ben ik nog wat documenten gaan afdrukken voor school. Onderweg ben ik de verrassend mooie kerk in mijn wijk tegengekomen. In de namiddag heb ik nog maar eens van de zon genoten op het strand van de Olympische haven. Er was bijna niemand!! ’s Avonds kon ik niet naar de CS meeting omdat de bussen staakten. Ik wilde niet het risico nemen dat de Nitbus ook niet reed en dan een schaarse taxi moeten zoeken… Dus ben ik die avond home alone gebleven. De amerikaantjes waren op hun uitstapjes en ook Cristina was weg van huis.
Gisteren heb ik nog maar eens van het goede weer genoten en ben in de Barri Gotic op zoek gegaan naar de leuke pleintjes die ik met mama een keer had gevonden twee jaar geleden. Ik heb ze niet herontdekt, haha. Op de een of andere manier kwam ik dan weer uit aan de Port Vell, waar ik een pizza ben gaan eten met een glas wijn erbij om het begin van het schooljaar te vieren.
Daarna heb ik mijn benen over de rand gezwierd en ben nog wat op de pier aan de Mare Nostrum gaan zitten en uitwaaien – o jaaaa, er was véél wind en daar had ik natuurlijk weer de perfecte outfit voor aangetrokken… Zo één waarbij je de hele tijd met je handen je kleding op z’n plaats moet houden of het gaat vliegen.
Vandaag, zondag, is het weer een druilerige dag. Het is perfect weer om te gaan lopen, zolang het niet regent. Maar eerlijk gezegd houden die zware heuvels me toch een beetje tegen… Misschien dat ik nog een keer naar de Barri Gotic ga straks om die pleintjes nog eens te zoeken, maar dat zie ik nog wel. Het is mijn laatste vrije dag voor de lessen beginnen en die wil ik – suprise surprise! – zo rustig mogelijk doorbrengen.
Barcelona is a very old city in which you can feel the weight of history; it is haunted by history. You cannot walk around it without perceiving it.
– Carlos Ruiz Zafon
Ongelofelijk leuke en boeiende verhalen !
Veel succes op school !
Groetjes Ann
LikeLike
Deze ken ik nog niet =D
Bedankt voor de leuke reminder, maar ik zal niet snel vergeten hoe fantastisch Barcelona is. Ik zie het elke dag en geniet ervan xxx
LikeLike
Ja, daar geraak ik wel even mee verder! :D
Muchas gracias!! xx
LikeLike
En hierbij begeleidende tekst en muziek zodat je nog eens goed beseft in wat voor een fantastische stad je verblijft:
Barcelona, Barcelona
Barcelona, Barcelona
Viva!
I had this perfect dream
Un sueno me envolvio
This dream was me and you
Tal vez estas aqui
I want all the world to see
Un instinto me guiaba
A miracle sensation
My guide and inspiration
Now my dream is slowly coming true
The wind is a gentle breeze
El me hablo de ti
The bells are ringing out
El canto vuela
They’re calling us together, guiding us forever
Wish my dream would never go away
Barcelona! It was the first time that we met
Barcelona! How can I forget
The moment that you stepped into the room
You took my breath away
Barcelona! La musica vibro
Barcelona! Yella nos unio
And if God is willing, we will meet again someday
Let the songs begin
Dejalo nacer
Let the music play
Ahhhhhhh…
Make the voices sing
Nace un gran amor
Start the celebration
Ven a mi
And cry!
Grita!
Come alive
Viva!
And shake the foundations from the skies
Shaking all our lives
Barcelona! Such a beautiful horizon
Barcelona! Like a jewel in the sun
Por ti sere gaviota de tu bella mar
Barcelona! Suenan las campanas
Barcelona! Abre tus puerras al mundo
If God is willing, if God is willing, if God is willing
Friends until the end
Viva!
Barcelona!
Freddie Mercury and Montserrat Caballé
XX Mama
LikeLike
Ik geef je wat info ;-)
Plaça Nova
Waar het Plaça Nova nu ligt is ook de plek waar de oude Romeinse stad van Barcino werd geboren. Hier vind je dus naast de oude ingangspoort Del Bisbal de letters met de naam ‘Barcino’. Ook zie je een stuk van de oude Romeinse waterleiding, dat water naar de stad bracht vanuit de nabijgelegen rivieren. Iedere donderdag van 9 uur tot 20 uur ‘s avonds wordt hier een antiekmarkt gehouden. Ook festivals en sardana dansvoorstellingen worden hier gehouden. Naast het Plaça Nova vind je overigens de gotische Kathedraal van Barcelona.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça Nova
Metro: Catalunya (L1 en L3) en Urquinaona (L1 en L4)
Plaça de la Vila de Madrid
Het Plaça de la Vila de Madrid ligt zeer dicht bij de Ramblas en het Plaça Catalunya plein en is zeker de moeite waard om te zien. Omgeven door bomen en gebouwen met elegante gevels vind je de belangrijkste begraafplaats van de Romeinse Barcino. Zo onthult deze kleine ruimte in de wijk Ciutat Vella het Romeinse verleden van Barcelona. Vanaf een loopbrug zie je een totaal van 70 graven uit de tweede en derde eeuw na Christus.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça de la Vila de Madrid
Metro: Catalunya (L1 en L3)
Plaça del Pi
Een van de meest geliefde plekken voor kunstenaars en bohemiens is het Plaça del Pi. Dit plein wordt gedomineerd door de kerk van Santa Maria del Pi, met zijn enorme veelkleurige roosvenster. Er worden op het Plaça del Pi ook regelmatig kunst- en ambachtmarkten gehouden, evenals de verkoop van natuurlijke voedingsmiddelen. Naast de imposante kerk vind je op dit plein ook het huis van de Gremio de los Tendedores Revendedores, dat dateert uit 1685. Dit gebouw valt op door de beeldschone voorgevel, dat in roodachtige kleur geverfd is en het oudste sgraffito van de stad heeft. Ook leuk om te weten is dat de winkel onder het gebouw dat messen en andere artikelen verkoopt meer dan 100 jaar oud is!
•Praktische informatie:
Waar: Plaça del Pi
Metro: Liceu (L3)
Voor mij het meest speciale/beklijvende:
Plaça de Sant Felip Neri
Het kleine en intieme plein van Sant Felip Neri verbergt een van de meest tragische gebeurtenissen tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Op 30 januari 1938 werd de kerk van Sant Felip Neri getroffen door de bom dat de Italiaanse luchtvaart onder het Franco-regime hier liet vallen. 42 mensen, voornamelijk kinderen die in de kerk verschuilden, waren de slachtoffers. De beschadigde muren zijn een overblijfsel van de gruwelijke daden. Op deze plaats heerst nog steeds een stilte, wat alleen af en toe wordt onderbroken door de peuters van de school daarnaast.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça de Sant Felip Neri
Metro: Jaume I (L4) en Liceu (L3)
Plaça del Rei
Het Plaça del Rei is een van de mooiste stukken van het oude Barcelona dat tot de dag van vandaag is bewaard. Dit vierkante plein wordt geschetst door gotische gebouwen, met als topper het voormalige Koninklijke Paleis (het Palau Reial) en de uitkijktoren (een echte wolkenkrabber voor de 16e eeuw). De naam van ‘Plaça del Rei’ betekent dus niet voor niks ‘Koningsplein’. Ze zeggen dat dit de plek was waar de Spaanse koningen Ferdinand en Isabella de avonturier Columbus op zijn terugkeer uit Amerika ontvingen, maar dit feit is niet historisch bewezen. Op dit majestueuze plein stonden in de middeleeuwen een aantal van de belangrijkste middeleeuwse gebouwen van de stad naast het Palau Reial: het feestzaal van Saló Tinell, de kapel van Santa Àgata en het Palau del Lloctinent. Naast en onder het plein loopt het Museu d’Història de la Ciutat, dat je kennis laat maken met het verleden van Barcelona en ook een bezoek aan het Palau Reial bevat.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça del Rei
Metro: Jaume I (L4)
Plaça de Santa MariaPlaça de Santa Maria – Pleinen in Barcelona
Op een voormalige begraafplaats staat nu het plein Plaça de Santa Maria, vooraan de gotische kerk van Santa Maria del Mar. Deze kerk stamt uit de 14e eeuw en werd gebouwd vlak bij de zee als een prive-initiatief door de inwoners van de wijk La Ribera, dat hun rijkdom door middel van avonturen overzee hadden opgebouwd. De gebrandschilderde ramen van deze basiliek, dateren uit de 15e en 18e eeuw, zijn zeer beroemd. Op het plein vind je meerdere terrassen waar je lekker kunt eten of drinken. Ook opvallend zijn de beschilderde wanden van sommige van de façades. Aan de rechter kant van de kerk vind je overigens de Fossar de les Moreres, een oude begraafplaats dat tot de aangrenzende basiliek van Santa Maria del Mar berhoort. Dit is ook een herdenkingspunt voor de gevallenen tijdens het beleg van Barcelona in 1714.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça de Santa Maria
Metro: Jaume I (L4)
Plaça del Diamant
Dit knusse plein in het midden van de wijk van Gràcia geeft ook de titel aan een van de meest befaamde boeken van de Catalaanse schrijver Merçè Rodoreda. ‘La Plaça del Diamant‘ is een ruwe, destijds baanbrekend boek dat zelfs tot de dag van vandaag blijft shockeren. Het is dan ook een van de grootste voorbeelden van de Spaanse vrouwelijke naoorlogse literatuur. Het Plaça del Diamant is een gezellig plein met balkons vol met bloemen en modernistische gevels. Je vindt hier ook een beeld gewijd aan de personages van de roman van Rodorera: Colometa, Quimet en de verdriet.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça del Diamant
Metro: Fontana (L3)
Plaça Rius i Taulet / Plaça de la Vila
In de wijk van Gràcia vind je dit prachtige plein, dat bekend staat om zijn hoge klokkentoren. De klokkentoren van de Plaça Rius i Taulet wordt ook wel eens de campanari de Gràcia (‘Gràcia’s bel’) genoemd. Het is een klokkentoren gebouwd door de architect Antoni Rovira i Trias, wie ook een plein met zijn naam in de buurt heeft. Het doel van de klokkentoren was dat deze overal in het oude dorp van Gràcia gezien kon worden. Op dit plein vind je tegenwoordig het dorpshuis en talloze bars en terrassen om een gezellige en ontspannende avond door te brengen.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça Rius i Taulet (in de volksmond ook wel Plaça de la Vila de Gràcia en Plaça d’Orient genoemd)
Metro: Fontana (L3) en Gràcia (L6 en L7)
Plaça Eivissa
Iets buiten het centrum en vlakbij de bergen, vind je wijken zoals Horta dat vroeger onafhankelijke dorpen waren. Op bepaalde plekken is van de tijd weinig te merken, zoals op het Plaça Eivissa. De dorpssfeer regeert hier bij uitstek. Mensen die naar het Plaça Eivissa komen, wonen voornamelijk in de buurt en kennen elkaar. Ze gebruiken het Plaça Eivissa als ontmoetingsplaats. Het is dan ook een heel rustige plek, omgeven door bomen en gezellige terrassen. Mocht je alle toeristen willen ontvluchten en het echte Barcelona willen ervaren, is dit een van de beste adressen. Hier stond vroeger altijd de dorpsmarkt en ook reed de tram hier langs.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça Eivissa
Metro: Horta (L5)
Plaça del Doctor Andreu
Voor wie op zoek is naar romantiek, moet je naar het Plaça del Doctor Andreu gaan, op de Tibidabo-berg. Hier tref je een van de mooiste uitzichten over de stad, en bij het befaamde bar-restaurant Mirablau, kun je van het fraaie uitzicht genieten terwijl je wat lekkers eet. Dit is niet voor niets dé plek waar stelletjes uit Barcelona heen gaan voor een romantische avond. De rit zelf naar het Plaça Doctor Andreu met de Tramvia Blau is al een avontuur en zeker een aanrader.
•Praktische informatie:
Waar: Plaça del Doctor Andreu
Metro: Av. Tibidabo (L7), daarna de Tramvia Blau nemen
Voilà, hier ben je wel even zoet mee!!
XX Mama
LikeLike